Het zelf zonder grenzen. Filosofie als oefening in solidariteit

"Ikke, ikke, de rest kan stikken" - zo luidt een bekend gezegde. Denkers van onze tijd hebben moeite met het gebrek aan solidariteit dat uit deze zin spreekt en dat zich in de bijbehorende leefwijze toont. Zij roepen ons op ons verantwoordelijk te voelen voor het lot van anderen.

Neurologen als Antonio Damasio stellen dat wij als lichaam met hersenen- en zenuwstelselcapaciteit in staat zijn voelend te weten wat er in een situatie gaande en gevraagd is.

Martin Heidegger stelt ons voor ons bestaan vorm te geven vanuit het besef dat we in betrekkingen zijn en vanuit een gevoel van betrokkenheid. Emmanuel Levinas roept ons om te luisteren naar het gelaat van de Ander en gastvrijheid in praktijk te brengen. Martha Nussbaum wijst erop dat we door vertellingen ons kunnen verbeelden op de plek van een ander te zijn.

Oosterse denkers als Thich Nhat Hanh bieden ons een oefenpraktijk die het mogelijk maakt onszelf niet langer als 'ik' te ervaren en ons in staat stelt vanuit compassie in het leven te staan.

De lezing biedt een overzicht van deze verschillende voorstellen om te oefenen in solidariteit.