Nieuwe kansen voor grootschalige verduurzaming woningbouw
Jan van Eyck Academie Academieplein 1 Maastricht.
Een groot deel van de woningvoorraad in Nederland is in handen van woningbouwcorporaties. Grootschalige verduurzaming van de voorraad bleek tot voor kort zeer moeilijk te realiseren. De omvang van dit probleem, het uitgebreide scala aan energie- technische problemen en de daarmee samenhangende hoge kosten van renovatie en verduurzaming blijken in de praktijk een groot struikelblok. Onder druk van oplopende energiekosten en woonlasten interesseren veel woningbouwcorporaties zich momenteel toch serieus voor het op grote schaal verduurzamen van hun vastgoed. Dat de waarde van hun bezit hierbij toeneemt, is een extra stimulans voor het treffen van energiemaatregelen. Afgelopen jaren zijn enkele pilotprojecten gerealiseerd die hebben aangetoond hoe grootschalige verduurzaming van het corporatiebezit aangepakt kan worden. Een voorbeeld is
van architectenbureau Teeken-Beckers. Zij hebben voor Woningcorporatie Heemwonen in Kerkrade-West een grootschalige renovatie gerealiseerd. Op seriematige wijze werden deze woningen getransformeerd naar bijna 0-energiewoningen. Het eindresultaat mag spectaculair genoemd worden; de woningen zijn bijna onherkenbaar getransformeerd. Woningbouw uit de naoorlogse periode kent een grote uniformiteit. Daardoor hebben de pilotprojecten ook de interesse van de bouwindustrie gewekt. Een serieuze nieuwe markt lijkt voor hen het aanboren waard. Verschillende bouwondernemingen en producenten van bouwproducten hebben de handen ineengeslagen en ontwikkelen momenteel een gestandaardiseerd totaalpakket voor het verduurzamen van de typische Nederlandse rijtjeswoning. Hoe is dit gestandaardiseerd verduurzamingspakket tot stand gekomen? In welke mate is er sprake van standaardisatie? Hoe verloopt de samenwerking tussen de verschillende partijen aan de vraag- en aanbodzijde? Wat zijn de financiële consequenties voor de huurders van de gerenoveerde woningen? Wat zijn de consequenties voor de architectuur van deze woningen: wordt de uniformiteit in de naoorlogse woningbouw nog verder versterkt? In hoeverre respecteren de nieuwe duurzaamheidspakketten de bestaande vormgeving van de woningen? Is het mogelijk de kenmerkende architectuur in stand te houden?